Metody czyszczenia

Metody czyszczenia DPF / FAP / KAT

Skuteczna metoda czyszczenia filtrów musi oczyścić kanały ( dolotowe i wylotowe ) filtra z sadzy, popiołów, nagarów, cząstek stałych tlenku ceru, oraz równocześnie być bezpieczna dla samego wkładu rdzenia filtra.

1. Czyszczenie hydrodynamiczne

   Metoda czyszczenia z wykorzystaniem specjalistycznej maszyny, wytwarzającej strumień roboczy cieczy skierowany bezpośrednio do wnętrza filtra. Wymagane zastosowania środka czyszczącego – detergentu.

   Zalety: Bezpieczna dla powłoki katalitycznej filtra. Wysoka skuteczność, nawet do 99,5% przepustowości.
   Jako nieliczna ma możliwość skutecznego oczyszczenia kanałów filtra ze wszystkich cząstek stałych: sadzy, popiołów, nagaru, tlenku ceru.
   Brak konieczności wycinania wkładu ceramicznego.
   Szybki czas czyszczenia około 30 min.
   
   Wady: Skuteczność uzależniona od dobrze dobranego detergentu.

2. Obróbka termiczna

   Wypalanie sadzy w piecu indukcyjnym. Umieszczenie wkładu ceramicznego rdzenia filtra w piecu na około 12 godzin.

   Zalety: Skutecznie usuwa (wypala) sadzę.
   Wady: Nie usuwa pozostałych cząstek stałych, np. popiołów, których nie ma możliwości wypalić.
   Duże ryzyko uszkodzenia wkładu ceramicznego filtra, wyczulonego na zbyt gwałtowne zmiany temperatury.
   Konieczność przecięcia filtra, wyciągniecie wkładu, spawanie.

3. Obróbka ultradźwiękowa

   Metoda polegająca na całościowym zanurzeniu filtra w wannie z roztworem. Ultradźwięki w roztworze myjącym wytwarzają fale ciśnienia w postaci implodujących pęcherzyków, a te z kolei odrywają zanieczyszczenia z powierzchni mytych filtrów.

   Zalety: Pozwala na dobre oczyszczenie kanałów filtra, pod warunkiem, że do wszystkich miejsc dociera woda.
   Brak konieczność rozcinania filtra.

   Wady: W przypadku bardzo zablokowanych (zapieczonych) kanałów filtra woda z ultradźwiękami ma ograniczony dostęp i możliwości penetracji. Pozostawiając te miejsca nieudrożnione.
   Wymaga przedmuchania sprężonym powietrzem.

4. Obróbka pneumatyczna

   Filtr cząstek stałych umieszczany jest w specjalistycznej maszynie, w której poddawany jest przedmuchiwaniu sprężonym powietrzem.
   
   Zalety: Każdy kanał filtra adresowany jest indywidualnie podczas przedmuchiwania.
   Stosunkowo mało inwazyjny dla wkładu filtra.
   Czyszczenie bez użycia detergentu.

   Wady: Potrzeba przecięcia filtra, wyciągniecie wkładu, spawanie.
   Mało skuteczny w przypadku wkładu filtra zalanego olejem.
   Ogólna skuteczność na poziomie 70%.

5. Wypalanie w trybie serwisowym

   Za pomocą komputera diagnostycznego uruchamiany jest tryb, w którym silnik pracuje na dużych obrotach.
   Dużo bogatsza mieszanka paliwowa, wpływa na zwiększenie temperatury spalin do poziomu nawet 600 stopni! W takich warunkach możliwe jest wypalanie sadzy.
   
   Zalety: Skutecznie wypala sadzę w jednostkach o małym przebiegu do 50.000 km.
   Procedura bez demontażu filtra.
   Tryb serwisowy regeneracji w znacznym stopniu obciąża silnik (zarzynanie silnika).
   Konieczność wymiany oleju.

   Wady: Nie usuwa popiołów. Wypala tylko sadzę.
   Bardzo mało skuteczny w przypadku samochodów z dużym przebiegiem, gdzie poziom popiołów stanowi przeważającą część zapchanego filtra.
   Tryb serwisowy regeneracji w znacznym stopniu obciąża silnik (zarzynanie silnika). Konieczność wymiany oleju.

6. Czyszczenie chemiczne

   Czynność ta polega na wprowadzeniu do wnętrza filtra specjalnej chemii mającej na celu rozpuścić sadzę. Czyszczenie chemiczne złogów węgla jednym preparatem, a następnie spłukaniu ich drugim. Następnie mechanik podłącza do samochodu komputer serwisowy i uruchamia procedurę serwisową regeneracji filtra.

   Zalety: Nie wymaga rozcinania filtra. Aplikacja chemii bez demontażu filtra.

   Wady: Wypłukuje tylko najmniejsze cząstki stałe w kanałach dolotowych wkładu filtra.
   Oczyszcza skutecznie tylko kanały wylotowe filtra, pozostawiając w kanałach dolotowych filtra (zaślepione od strony wylotowej) rozpuszczone złogi.
   Metoda bardzo inwazyjna dla wkładu filtra.